Zamane!!

Afacan çocuğun doğum günüdür ve annesinden bir kırmızı bisiklet ister. Annesi de ona bisikleti hak etmediğini ve Tanrıya suçlarını itiraf ettiği bir mektup yazmasını söyler. Çocuk odasına gider ve başlar yazmaya...
"Tanrım beni hep yalan söylediğim için affedin söz veriyorum bir daha olmayacak bugün benim doğum günüm ve sizden bir kırmızı bisiklet istiyorum".
Çocuk mektubu yırtar, atar. Çünkü günahları o kadar değildir. ikinci mektubu yazmaya karar verir.
"Tanrım hep yalan söylediğim için, annemi hiç dinlemediğim için affet. Bir daha olmayacak söz veriyorum bu gün benim doğum günüm sizden kırmızı bisiklet istiyorum".. .
Bu mektubu da yırtar, çünkü bunlarda işlediği bütün günahlar değildir. Başlar üçüncü mektuba. Yine olmaz ve afacan çocuk başka bir yol denemek için annesinden izin alır ve kiliseye gider.
Bunu gören annesi çok sevinir ve yaramaz oğlunun akıllandığını sanır.
Küçük çocuk kilisede Meryem ananın heykelinin yanında, bir sağa bir de sola baktıktan sonra onu çantasına koyar ve eve götürür.
Evde yine odasına çıkar ve Tanrıya son mektubunu yazar:
"Bana kırmızı bisikleti alıyormusun? Anan elimde rehin!. Onu bir daha göremeyebilirsin!!”.