Yoh miii!!

Maho ağa, dağ, bayır gezerken bastığı yere dikkat etmez ve uçurumdan yuvarlanmaya başlar. Çizgi filmlerdeki gibi, uçurumun yarısında bir ağaç parçasına zor tutunur. Kendine gelince var gücü ile bağırır :
— Ula yokarida kisme yohğ miiiii! yohğ miiiiii, yohğ miiii.
Sadece sesi yankılanmaktadır. Aradan biraz zaman geçer. Bir gayret daha :
— Ula yokarida kisme yohğ miiii…, yohğ miiii…., yohğ miiii….
Hiç ses soluk yoktur. Epey zaman geçer. Hava kararmaya, tutunduğu dal çatırdamaya başlamıştır. Zaten kolunda da mecal kalmamıştır. Son bir gayretle ve bağırmaktan kısılmış olan sesi ile :
— Ula, ula yokarida kisme yohğ mi? yoh miii, yoh miiii…..
Derken, nereden geldiği belli olmayan, içinden mi?,dışından mı bir ses duyar:
— Ben varım.
Gözleri parlamış ve azıcık can gelmiştir maho ağaya;
— Ula!! Hele sen kimsin?
— Ben seni yaratan Rabbin’im.
– Öyleyse bana bir çare Allahım beni kurtar ne olur.
Meçhul ses;
— Saatlerdir orada sabırla ve isyan etmeden bekledin ey sevgili kulum maho. Bu sabrının mükâfatı olarak senin bütün günahlarını affettim. Bırak elini ve gel cennetime der !
Maho ağa aşağı bakar, yukarı bakar!! Can bu, yine de tatlıdır:
— Ula başka kisme yohğ miiiiiii, yohğmiiiiiiiii, yohğmiiiii, yohğmiii...