Karşı Köy...

Arasından ırmak geçen iki köyün insanları birbirlerini pek sevmez, ufak bir olayda bile birbirlerine yüklenmeyi fırsat bilirlermiş. Nasıl olduysa? Öbür yakadan bir köylü, beri yakadan Ayşe'yle evlenir. Evliliğin daha ilk günlerinde, yeni damat sabah erkenden ırmağa gider, gusül abdesti alır sonra beri yakaya dönerek:

—Ayşe bana yetmiyor!!! Yok mu vereceğiniz başka bir gelin daha!!?!!! diye avazı çıktığı kadar bağırırır.. Her gün aynı görüntü ve bağırtıyla muhatap olan beri yaka köylülerini alır bir düşünce.. Belli ki çok rahatsızlar, çare ararlar, köy kahvesinde derin derin düşünürlerken, akıl adamlarından biri:

— Buldum! Yarın, hep birlikte ırmak kenarına gidiyoruz,

Sabah erkenden köylüler topluca ırmak kenarına gider. Az sonra karşı köylü yeni damat gelir. Köylüleri görünce biraz daha afili, havalı bir şekilde önce kültür-fizik yapar, suya girer, boy abdestini alır ve avazı çıktığı kadar bağırır:

— Hey!!. Karşı köylü kayınçolar! Ayşe bana yetmiyor, yok mu başka gelin!!
Beri köyün sözcüsü hemen öne çıkar ve avaz avaz bağırır:
—Haydi, oradan ulen!!. Ayşe, bütün köye yetiyordu, sana mı yetmeyecek.