Vurduğu!!

Akif’in nam-ı diğer adı “kılıbık” dır. Kendisi bu durumu kabullenmese de, tüm mahalleli öyle uygun görmüştür. Bir gün evde, eşi Havva ile ilişkileri yeniden rutine düşer, marazi durum depreşir. Yok, gaz kaçırdın! Yok balta sapını kırdın !! vs. vs. Her zaman olduğu gibi öfke selinin verdiği kızgınlıkla, maşayı eline ilk alan Havva olur. Havva’nın elinde ki maşanın havadaki naraları, çıkardığı sesler, Akif beyin sırtında anlam kazanır, böylece kendini dışarıya atması da bir olur. Sonra soluğu mahalle kahvesinde alır. Her şey yolunda edasıyla tam yerine otururken:
— Ohh! Çok şükür, bu fırtınayı da hasarsız, kazasız atlattım!! Sakinleş artık, diye iç geçirir.
Kahveye girişinden beri onu izleyen oyun arkadaşı, laf atar:
— Bugün hava biraz sertleşti !!
— Sert olsa ne yazar yahu!!, diye kızaran suratından bezgin ve bıkkın biraz da yükselen ses tonuyla:
— Vurduğu üç dört maşa!